வெம்மை

கண்ணீர் வற்றிய
என் கூர்விழி நுனிகளில்
வெதும்பி வழியும்  
வெறுமையின் விசையில்
என் நெடுமூச்சு புயலாக 
வறண்ட மனம் மணலாக 
இங்கே 
புலர்ந்து படர்கிறது பாலை.

என் வல்லமைக் கனவை  
அழலில் இருத்தி 
இறகை முறித்த 
எலும்பிலா வஞ்சங்கள் 
உயிர்த்து உலவி 
உறைந்துப் பெருகும்
இழிவுகள் மலிந்த  
உன் கொடுந்தலை கொய்தே 
என் பூசனை ஆற்றிட 
ஆற்றல்கள் கூட்டிட  
அருந்தவம் கனிந்து
அக அலை எழுந்திட  
எரிதழல் கூந்தல் 
திசைதோறும் தகிக்க  
நாடுகள் காடுகள் வையங்கள் மீறி 
வானங்கள் வளைந்து 
பறையிசை பயில  
பெருஞ்சின நடனத்தில்  
பெருவெளி தெறிக்க 
பரவிடும் எமை நீ  
கொடுஞ்சினக் கொற்றவை என்றே அறிக.




Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

#Andal

Image
The Goddess works in mysterious ways. Forgive me if the comparison invokes great distaste, but the speech on Andal that got heads roiling has brought about the same effect that Mr. H. Raja's speech had on Mersal the movie- Andal is trending now! So when everybody is busy picking sides or watching the clash between the fervent believers, and the intellectual agnostics, the hallowed dame walks in unnoticed to get herself acquainted with the group of newbies abuzz with one ringing question: who is Andal ? I will refrain from taking you all the way down my memory lane to how my cousin and I as young girls were ushered by our late grandmother into the 4'o clock Margazhi mornings, abuzz with the sound of the alluring Thiruppavai verses sung with raw devotion by those unassuming women in that small, brightly lit Krishnar Kovil in Uthamapalayam. But this was where I first encountered Andal. Andal to many Tamils like me is synonymous with her works of poetry. Some see the...
Read more

பழையோள் கூத்து

Image
Photo by KaLyaN KoLusu: https://www.pexels.com/photo/kali-maa-goddess-statue-6435471/ சீற்றமொரு இழை சீர்நேசக் குழைவொரு இழை எனப் பிணைந்தச் செல்வி  கொல்தொழில் தெய்வம் வேட்டுவ வரிசுட்டும் மிளிர்வண்ண வீரக்கொடி   விடைத்த வலிய தோளை நினைவிலேந்தி ஆடும் மகட்கு சீவம் துலங்க   வெளிநின்ற தெற்றுப்பல் விளங்க நகைத்து வைப்பாள்  அஞ்சாமை புகட்டும் நெடுமகளின் விரல் உகிர்நுனிகள் சீலக்கோடுகள் விரிதலைக் கோலம் வரம்பறுந்த வல்லமையின் வளர்நிழல் மறைதோன்றும் முன்னின்ற ஐந்திணைத் தலைவி  தொல்குடிகள் புரந்த முகில்வண்ணப் பழையோள்  ஏற்று ஒருமித்து  ஏற்றும் ஆர்ந்த அன்பரிடைப்  பெருகும் விழிநீர்திரண்டு நீளமாய் நெகிழ்ந்தோட  அடர் மனக்குகைப் பிளந்து வெளிப்படும் எல்லையிற்   கலைமான்கள் சூழப் புனலாடும் காரிகை    படரும் எண்மறந்த எண்ணக் குப்பைக்  கொளுத்திக் குளிர்காய்ந்து அலரும் கானமர் செல்வியவள்       அதிரக் கிளம்பி விசும்பு தொட புவியும் பொறியும் உறைய திக்கெட்டும் பறையறைய    அகண்டு ஆடும் ஊழிக்கூத்தை  அன்னை அன்னை ஆடும...
Read more

The Other Side of the Feminine.

Loving, nurturing, patient and tame. That is what a woman is perceived to be, expected to be. The face of the moon, to the world below, she is. But what of the other side?  Why is Gauri worshipped and Kali feared in many parts of the world? Why is mankind afraid of the wild, uncontainable form of the feminine? Why are the protective, sacrificial and persevering aspects of a woman highlighted and celebrated as against the downplay of her territorial, defensive and vengeful attributes of self-interest? When Gauri as a concept is conceivable and agreeable, man relents to fear and denial when confronted with the notion of Kali.  Gauri exists because Kali does. Mythology warrants that Gauri arose from Kali. Woman is by nature powerful, sovereign, independent and untamed. For she is nature personified. Nature does not perceive favourites. It protects and destroys simultaneously and nonchalantly, with an absolute sense of definiteness.  Nature sets...
Read more